BalıkAdam, Alaçatı, Temmuz 2023
"Buraya geliş hikayem başlı başına bir hikaye.
Bir sinir sağlığı hastanesinde uyanınca oraya hiç ait olmadığımı o anda anladım. Hemen çıkışımı yaptım.
Bu küre gelmeden önce, ağır depresyon, değersiz hissetme, endişeler, korkular, çene sıkma, umutsuzluk, mutsuzluk, kuyunun dibinde gibi hissediyordum. Psikolojik çöküntü içindeydim.
Zeynep ve ardından Sinan ile konuşmak içimde bir şeyleri açmaya başladı. Ayrıca seçilen otel ortamının derin ambiyansı da yardımcı oldu.
Her şeyimi tüm zayıflıklarımla hiç çekinmeden anlatmaya başlamış olmak çok iyi geldi.
Daha ilk gecede ilk uykumdan çok keyif aldım.
Sinan’ın her gün burada oluşu bana güven verdi, benim için samimiyetle çok çabaladığını anladım.
Kendimi sorgularken zihnimin yarattığı şeyleri ortaya çıkarmak için, zihin ve fizik odaklı bir sürü şey yaptı.
İlk gelişimden bugüne pozitif yönde çok şey var.
Bir sürü şeyle yüzleştim.
Hayatta zorlandığımda artık ne yapmam gerektiğini ve nasıl yapmam gerektiğini biliyorum.
Arafta kalmak, kararsızlık, ertelemek yok.
Beynimin rahatlama yönünde yavaşladığını görüyorum.
Artık ne yapmak istediğimi biliyorum.
Yüzleşmem gerekenlerle savaşçı olarak yüzleşeceğim. Evet korkularım, endişelerim var.
Bir yandan da üzülmüyor değilim. Bir burukluk var, (çünkü bu kür bugün bitiyor.) Burası kendime ayırdığım güzel bir vakitti. Bu kür, benim kendime aldığım çok değerli bir zamandı.
Bir çıkmaz sokağa girdiğimi hissedersem muhakkak arayacağım.
Yaptığım şeyleri engele dönüştürmeyen bir insan olmak istiyordum o sebeple size geldim.
Ben iyi ki sizi, hiç başka alternatif düşünmeden hemen aramışım.
İyi ki Zeynep neye ihtiyacım olduğunu anlamış ve beni davet metmiş.
İyi ki gelmişim, bu küre katılmışım.
İyi ki Sinan, arayışımın en güzel hediyesini almama eşlik etmiş. İyi insanlarla karşılaşmış olduğum için çok mutluyum. Şu anda (nihayet) mücadele etme enerjisini hissediyorum. Sinan bunu sağladı. Tam ihtiyacım olduğunda.
Bu iyi katmanda kaldığımı görürsünüz. Ve dilerim bunun ötesine çıkarırsınız. Tünelin sonundaki ışığı gördüm. Kararlar aldım. Bu kararları uygulayacağım.
Ayrıca bu kür sırasında işimde sürpriz şekilde bir açılım oldu.
Çözümünü bulamayıp da kuyunun dibine girenler var.
Bazen de insan kontrol altında olmak istiyor, güvenebileceği insanların yanında olmak istiyor. Bu insanın bu süreci geçirmesi için arkadaşı, karısı, çocuğu uygun olmuyor. Bir başkasının yanında güvende olmak istiyor. Yani düştüğü zaman onu tutacak birisi olsun istiyor hani. Konuşurken de o güveni versin istiyor. Çünkü o duruma düşmediyseniz bilemezsiniz. Gerçekten tutunulacak bir dal arıyorsunuz. O tutunduğunuz dalın da, çok fazla yaranız olduğu için, gerçekten güvenebileceğiniz biri olması gerekiyor.
Yas olabiliyor, ayrılık acısı olabiliyor… Bunlar için gidilebilecek ne kadar yer olduğunu ben bilmiyorum.
Olabilir örnekleri yani. Bazen bir otelin parçası olabiliyor, bazı kamplar da olabilir. Ama içeri girdiğin zaman, (nasıl ki ben buraya girdiğimde neydim de, çıkarken gerçekten kendimi nasıl iyi hissederek ve bazı şeylerin anlamını anlayabilmiş şekilde çıktım işte o şekilde) kendimi çok güvende hissedeceğim bir yer mesela İstanbul’da yok.
O zaman işte çok çaresiz hissediyorsun, o zaman tam böyle bir şeye ihtiyacın var.
Salı günü ben hayatımla ilgili bir şey yaptım. Aslında yapmak istemediğim bir şeyi yaptım. Uzun zamandır bir kararsızlık sürecindeydim ve bunu sürekli erteliyordum. Her ertelediğimde aslında daha çok dibe iniyordum. Salı günü sabah kalktığımda da hayatımda uyandığım en kötü sabahlardan bir tanesine uyandım ve o gün yaptığım şeyden sonra da o kadar kötü hissettim ki kendimi… Eve gittiğimde “ne oldu neyin var, ya gene mi böyle kötü hissediyorsun, ne oldu ki” gibi şeylere de cevap vermek bile istemedim, hiç konuşmak istemedim, çünkü anlaşılman mümkün değil.
Oradan çıkıp başka birisi olmak değil de, oradan buhar olup kaybolmak istiyorsun. Ve hatta ölmek istiyorsun. Robin Williams durumu gibi, dışarıdan bakınca her şey yolunda ama içeride çözemediği farklı şeyler vardı. Ben de o noktadaydım ve kendime bir şey yapacaktım. Ve doktorumu, psikiyatristimi aradım, “Ben kendimi iyi hissetmiyorum, sana gelip vereceğin ilaçta da değilim şu an. Ben bir yere gidip uyumak, sakinleştirmek istiyorum beynimi. Beynim şu an %1500 kapasiteyle çalışıyor ve her an her türlü kötü düşünce beynime giriyor çıkıyor, giriyor çıkıyor” dedim.
Onun üstüne bana “xxx sinir hastanesi var arıyorum, gece orada kal sonra konuşuruz” dedi. Gittim, akıl hastanesinde bir gece kaldım. Ama sabah kalktığımda ben yanlış bir şey yapıyorum, doğrusu bu değil deyip sizi buldum ve kalktım geldim buraya.
İşte böylece Çarşamba günü Heal&More’u aradım. Çünkü o gece ben gerçekten birileri benimle ilgilensin istiyordum, yani çünkü eğer biraz daha böyle giderse yanlış bir şeyler yapacağım diye korkuyordum. Ve bu büyük ihtimalle kendime yapacağım bir yanlış olacaktı. O kadar derindi yani.
İyi ki o gece orada kalmışım, iyi ki sabah uyanmışım ve bir anda sizi bulmuşum, hiç bakmadan arayıp ben geliyorum demişim… İyileşesim varmış ama Sinan’ın da vesile olması gerekiyormuş.
Bugün dedim ki en son kapanışta, geldiğim günle bugün arasında fark var, bugün o gerçek olduğum halime geldim. Olmak istediğim halime geldim, o iç huzur var. Yaşıyor olmaktan, yapabileceklerimi düşünmekten çok mutluyum, çok keyif alıyorum. Ama ben buraya gelirken bundan fersah fersah uzak bir haldeydim.
Ben iyi ki sizi, hiç başka alternatif düşünmeden hemen aramışım. İyi ki Zeynep neye ihtiyacım olduğunu anlamış ve beni davet metmiş. İyi ki gelmişim, bu küre katılmışım.
İyi ki Sinan, arayışımın en güzel hediyesini almama eşlik etmiş. İyi insanlarla karşılaşmış olduğum için çok mutluyum. Şu anda (nihayet) mücadele etme enerjisini hissediyorum. Sinan bunu sağladı. Tam ihtiyacım olduğunda. Teşekkür ederim."
"Bu müthiş bir şeydi, gerçekten BU MÜTHİŞ BİR ŞEYDİ! Bir ara bütün omurga hattımı hissettim. Acayip bir şeydi.
Bence çok iyi bir iş yaptık, söyleyecek söz bulamıyorum şu anda. Gerçekten söyleyecek bir şey yok. Teşekkür ederim iyi ki tanışmışız. İyi ki bunu yapmışız. Bu kadar iyi geleceğini kesinlikle tahmin etmezdim.
Acaba doğru mu yapıyorum diye vardı kafamda. Ya çok iyi bir şey yaptık, teşekkür ederim. Bacağım operasyondan beri ilk kez çok açıldı, inanılmaz açıldı. Özellikle böbrek olayından sonra konu farklılaştı. Topuklarımın üzerinde yürümekte zorlanıyordum, içe doğru basarak yürümek imkansızdı. Şimdi hepsini yapıyorum. Yogada ileri seviyede hareketleri yapabiliyorum. Metatarsal (tarak) kemiklerimin hareketi görünmüyordu, şu anda oynuyorlar. Tarak kemiklerimi bu kadar hareket ettiremiyordum. Şimdi ise çok büyük ilerleme var. Ameliyattan beri ilk kez böyle sıçrayabiliyorum.
Hayır demek istediğim şeye kolayca, evet demek istediğim şeye kolayca evet diyebiliyorum, ayıp olur diye hiç frenlemiyorum. Konforumu bozmadan hakkımı koruyorum. Sigarasız daha uzun süre, zorlanmadan durdum. Olaylar karşısında sakin oldum. Normalde gerileceğim bir hak hukuk diyaloğunda çok sakince hakkımı net ifadelerle ve istikrarla korudum. Ki bu evrimsel bir olay. Ben çok öfkelenirdim.
Artık kendimi bir arada tutabilmek, zihnimi aklımı dinç tutmak için, moralimi ve keyfimi yüksek tutmak için hiçbir şeye ihtiyacım yok."
“Sorunlarıma çözümler ararken birçok eğitim aldım ve güzel iyileşmeler de yaşadım. Ama bir yere kadar gelip takıldığım ve ilerleyemediğim konular vardı. Ya da iyileşti bitti deyip tekrar canlanan durumlar oldu. Bir şekilde kendimi kandırdığımı, engellediğimi fark ettim. Bu kez dışardan destek alıp birçok yöntem denedim, onlar da bir yere kadar geldi, ilerisi yok.
Sonra Heal&More’u gördüm, Youtube’daki videolarına baktım. Kişinin kendi mekanizmasına özel problemlerin kodunu çözmeye yönelik bir sistem olması, beynin çalışma ve blokajlama sistemini anlama ve ruh beden zihin üçlüsünü de buna yönelik yeniden yapılandırma fikri aklıma yattı.
Çok şey denediğimden ve neyin işe yarayıp neyin yaramayacağı konusunda tecrübem olduğundan bunun kesinlikle işe yarayacağını biliyordum. Hemen seans aldım, ilk seanstan itibaren faydalarını gördüm. Geçmişte hissettiğim bir duygudan bahsedince Sinan Hoca’nın bedenimde bası yapmamı söylediği yere basınca aynı duygunun aktifleşmesi ayrıca takdire değer. Benim için derin ve zor olan bu duyguları bu şekilde kolaylıkla çözdük. Seanstaki nefes olsun, hareket olsun diğer teknikler de çok etkiliydi.
Sinan Hoca sistemimi çözünce bana özel dijital eser hazırladı, bunu dinlemeye başladıktan sonra davranışlarımın; sergilediğim otomatik kaygılı, stresli tepkiselliği yerine, otomatik dengeli tepkisini görünce çok şaşırdım. 'Benim normalimden' farklı bir şey vardı; nedir diye bakınca dengeli eylemin bende otomatik gerçekleştiğini fark ettim, bilincimle irademle yapmamıştım!
-
Kendimi, bedenimi ne kadar kastığımı, baskıladığımı bedensel rahatlığı hissedince fark ettim. Normalimin normal olmadığını fark ettiğim çok alanlar oldu.
-
Rahim ve bağırsakta ciddi iyileşmeler oldu. Yine normalimin normal olmadığını seanstan sonraki farkla anladım.
-
İş alanında kendi önüme koyduğum engelleri aşmada kolaylık yaşadım, atılımlara başladım.
-
Ebeveynlerime olan bağımlılık ve öfke duygularımı fark ettik.
-
Öfkemi bastırmakla, söylemek ve yapmak istediklerimi yapamamam, kendi davranışlarımı sergileyememem, karşıdan istenen eylemlerde bulunmam ve akıllı uslu olma zorlantısı altında kendimi ne kadar boğduğumu fark ettim”
“Şimdi bunlar değişti ve rahatlıkla, altında bir kaygı korku olmadan kendime inanarak ve güvenerek yapıyorum. Bana şimdilik yabancı da gelse esas Ben'in kendini göstermesine izin verebiliyorum, bu da çok güzel😊
Geçmişte yaşadığım olaylara bakınca yargıladığım, aciz, zayıf ve aşağılık gördüğüm kendime şimdi bakınca tek yorumum; olan her şeyin ve herkesin dışında sadece kendimi (o deneyimi yaşayan oyuncu olarak) gülümseyerek ne kadar sevdiğim ve takdir ettiğim oldu. Önemli olan sadece benim varlığım, yaşantım, seçimlerim ve her halimle ben olmam ve ben bu beni çok seviyorum. İyi ki varım, iyi ki benim. Her halimle iyi ki, iyi ki ben
Kendimi kendim sevmek de çok güzelmiş, herhangi birinin sevmesinden çok daha doyurucu
Her seans katlanarak ve daha da iyileşerek geçiyor, bunun gibi detaylar çok. Şimdiye kadar 8 seans aldım, hala da devam ediyorum. İlk seanstan beri uygulama yaptığım kendi çevreme de sürekli söylüyorum:
Bildiklerinizi bırakın Sinan Hoca’ya başvurun, tespitleri, sistemi, çözüm hızı harika, vakit kaybetmeyin diye. Mutlaka herkes 1 kere seans almalı. 1 kere diyorum çünkü devamını siz isteyeceksiniz, iyileşmeye karşı koyabilecek olanı düşünmüyorum Aslında bu sürekli iyileşme durumu da ayrı bir hoşuma gitti, bağımlısı olunacak bir şey gibi insanın durmadan seans alası geliyor.
Sinan Hocam ve Zeynep Hanım’a her şey için tekrardan teşekkür ediyorum , sevgiyle büyümeniz ve ihtiyacı olan herkese ulaşmanıza, şifalarına vesile olmanıza niyet ediyorum ”