Bir tatilden en çok beklenen o “hafifleme hissini” en son ne zaman hissettin? Sinir sisteminin dinlenmek için dinlenilmeye ihtiyacı olur.

Yaşadığın derin üzüntülerin kalbine şekil verdiğini (fiziksel olarak kalbinin şeklini değiştirdiğini) biliyor muydun?

Zehirli iyimserlik, insanın kendi kendisini psikolojik olarak manipüle etmesi olarak tanımlanıyor!

Boyuna asılı madalyaların kaç tane? En fedakar ana/baba ödülü madalyası var mı sende mesela? Ya en adanmış çalışan madalyası? En uyumlu eş madalyası da olabilir boynunda, var mı? Belki en vefalı evlat madalyan vardır? Veya en yardımsever arkadaş madalyan? En sorumlu amir, en başarılı öğrenci, en becerikli ev hanımı, en mahir doktor, en en en en!

Değil mi ki yıllar kimse için aynı geçmiyor, o halde nasıl herkes aynı ölçekte yaşlandı sayılıyor? Senin yolun seni kaç yaşına çıkarıyor?

Çok küçüktüm, zamanın nasıl geçtiğini umursamayacak kadar… bir yıl, iki yıl, çok yıl… hepsi birdi, o kadar küçüktüm. Bir gün şöyle düşündüğümü hatırlıyorum: hayat ne kadar eğlenceli!

Saldırıların çok olduğu bir günün sonunda, tüm acı nerede toplanıyor? Saldırı diyorum evet. Nicesi normalleşti artık ama etkileri gerçekte oldukları şeyi yansıtmaya devam ediyor. O yüzden saldırı diyorum evet; seni kendisine ait sanan işine, fikrine saygı duymayan eşine, hayatına hükmeden ailene, sınırlarını ezip geçen, seni senden çok meşgul eden her türlü ilişkine… Basitçe “stresli” bir gün deyip geçtiğin şeyin aslında böyle sıradanlaştırılmadan önce, gerçekte neler içerdi

“Ah şekerim öyle güzel bir yerdeyiz ki sana anlatamam! Deniz deniz değil sanki turkuaz bir cam! Kumlar bemmmbeyaz. Hava pırıl pırıl, sıcacık, mis gibi! Çocuklar her dakika başka bir aktivitede, özgürce koşturuyorlar, inanılmaz eğleniyorlar! Ben de aldım elime kitabımı, kahvemi, denize nazır güneşleniyorum. Ay yeni mayom da şak diye oldu vallahi, öyle güzel gösteriyor ki vücudumu, çok içime sindi çok! Akşam yemekte ne var bilmiyorum ama o zamana kadar biraz dinleneyim dedim çü

17 yaşımdan 30 yaşıma kadar 40 bedendim, bazen 42, kalbimizi kırmamak için kalıpları bol tutan bir iki yerli markada ise ara sıra 38… Gençliğim, güzel hissedebilmek için kilo vermeye çalışarak geçti. (Şu an mutluluğun güzellik, güzelliğin de zayıflık olmadığının farkındayım ama o zamanlar değildim.) Diyetler yaptım, spora yazıldım, eve dev gibi bir eliptik bisiklet bile aldım. Üstelik almakla kalmadım, baya baya da çıktım üstüne, çalıştım. Ama hep aynı bedende kaldım.

3 haftadır yoktum. Ama inanın, birçoğunuzun görmediği çok uzak yerlerden döndüm. Ve size anlatacak çok şeyim var.

Masanın başında oturuyorsun. Ama sanki karanlık bir mağaranın önündeymiş gibi hissediyorsun. Zihnin anında kaçmaya hazır. Aklın çoktaaan başka yerlerde. Sadece zavallı bedenin, her zamanki gibi, olması gereken yerde kasılmış kalmış durumda -çünkü o görünmez olmadığı için, diğerleri gibi zor yerde kaçıp gitme numarasını yapamıyor.

Abartılan sözler, yanlış anlaşılan olaylar…

Sabah oldu, uyandın. İçinde sanki bir taş; tam boğazında, yok yok kalbinde, hatta tam olarak midende. Kahve içtin tadı yok, ağzına lokma...